zaterdag 24 december 2011

Medische avonturen: even bijpraten

Het was nog op mijn vorige blog dat ik voor het laatst schreef over mijn gezondheid. Inmiddels is er weer een hoop te vertellen. Ik was waarschijnlijk gebleven bij de diagnose van de Maagdarmlever-arts. Die vertelde eigenlijk dat mijn maagdarm-klachten onverklaarbaar zijn en dat er dus ook niet zoveel aan te doen is. Ik kon me dat niet voorstellen, dus als laatste poging ben ik naar een homeopaat gegaan.

De homeopaat legde me een dieet op: geen tarwe, geen aardappelen, geen mais en geen zoetstoffen. Dat is dus behoorlijk ingrijpend, maar ik ben bereid om het te proberen. Ik doe het nu een maand en ik merk nog geen verschil. Maar ik heb begrepen dat je het minstens twee maanden vol moet houden. Dus ja, ik ben even heel lastig, maar lastig is het natuurlijk vooral voor mijzelf.

Dan slikte ik nog een anti-depressivum en die staan erom bekend maagdarm-klachten te veroorzaken. En ook al kreeg ik de klachten pas twee jaar nadat ik het begon te slikken... toch doe ik maar een poging om ermee te stoppen, hoewel ik weet dat het weer andere vervelende gevolgen kan hebben. Ook daar merk ik nog niks van.

Van de week vond de laatste ingreep plaats. Ook al vond ik dat mijn migraine aardig onder controle was, ging ik naar de neuroloog. Met de belangrijkste vraag: 'Kunnen mijn maagklachten komen door de medicijnen die ik voor de migraine slik?' De neuroloog was daar kort over: 'Nee, dat kan niet.' Ok, op naar het volgende gespreksonderwerp: de migraine zelf. De neuroloog kon op dit moment niet bepalen dat het nog migraine is waar ik last van heb. Hij vond dat ik helemaal moet stoppen met de medicijnen om te bepalen hoe het er écht mee staat. Dat is dus behoorlijk drastisch. Ik had niet gedacht dat ik ooit nog in die situatie terecht zou komen (dingen af moeten zeggen vanwege hoofdpijn en niet te ver weg durven gaan, omdat je bang bent om ziek te worden) en dat vind ik erg. Vooral nu ik net lekker op weg ben met werken...

5 opmerkingen:

  1. wow, ik ben blij dat ik je blog lees!

    Ik heb ook syndroom van asperger en heb al jaren darmklachten. Laatst hoorde ik dat dit vaker voor kwam bij mensen met autisme. Wegens de stress die we hebben. Dit heeft invloed op de darmen die dan weinig werken.

    Ik ben nu ook bezig gezien ik ook hierdoor aankom. Maar ik ga je volgen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi,

    Leuk dat je mijn blog hebt gevonden! Ik hoop dat je blijft lezen en misschien kunnen we nog eens wat informatie uitwisselen over die darmklachten.

    Groetjes van Aspergermeisje

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi,

    Het lijkt me heel ingrijpend maar vooral onzeker om met medicatie te stoppen.
    Zelf heb ik dat 1x gedaan van de ene op de andere dag omdat juist door die medicatie ik nooit migraine vrij was.
    Het middel wat ik slikte was Depakine.

    Uit ervaring weet ik dat als je pijn hebt je alles doet om een zo normaal mogelijk leven te hebben en je de grens van kunnen steeds verder opschuift.

    Hopelijk zie je binnenkort verbetering.

    trouwens nu je de suiker laat staan merk je dat je meer energie hebt?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hey, dat zal ik zeker blijven doen! Zoveel dames met asperger ken ik niet. En over het anderen kunnen we zeker over hebben. Al moet ik zeggen dat ik erg zoekende ben met wat er met mijn darmen aan de hand is. Uit testen blijkt dat ze werken.. maar in de praktijk lijkt het net als of ze stoppen met werken. Dat alles in mijn maag/dikke darm blijft. Ik ga nu kijken naar hoeveel ik pittig eet en naar zetmeel.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hallo aspergermeisje en asperger is meer dan groente. Ik heb ook jarenlang last gehad van darmklachten en veel hoofdpijn voordat ik de diagnose Asperger kreeg. Bij mij kwam het puur door de stress. Ik heb nu zelden meer last van m'n buik, nog wel af en toe hoofdpijn, maar dat komt altijd door stress/overprikkeling/oververmoeidheid. Een teken dat ik het rustiger aan moet doen. Zodra ik mijn eigen ritme beter leerde kennen en mijn eigen lichaam en grenzen meer ging respecteren ging het steeds beter. Geen makkelijke weg, maar wel een permanente oplossing!

    BeantwoordenVerwijderen