Toen ik mijn collega's ontmoette, besloot ik het dan ook maar meteen te vertellen. Want wat doet een student Film- en Televisiewetenschappen anders bij die vereniging? Ook dat pakt goed uit. We kunnen samen lachen om de dingen die ik letterlijk neem, terwijl ze sarcastisch bedoeld zijn. Na een mail over hoe om te gaan met een partner met autisme, kwam dan ook het grapje: 'Bestaat er ook een handboek Hoe om te gaan met een autistische collega?'
Dus toen ik weer een sollicitatiemail moest schrijven, besloot ik opnieuw om erin te zetten dat ik Asperger heb. En weer wordt het goed opgevat, want ik ben uitgenodigd om op gesprek te komen!
hmm. ik zit nog steeds in dilemma of ik het aan mijn collega's moet vertellen of niet. De belangrijkste mensen weten het wel omdat ik soms 'anders' gedrag dan anderen.
BeantwoordenVerwijderenLaatst vertelde ze me plotseling dat we een vergadering hadden en een etentje. Dit wist ik niet en ik had geen mail gelezen. Dus ik was nog al opstandig en wilde niet mee. Later moest ik natuurlijk wel mijn gedrag verklaren. Bij de vergadering ben ik wel geweest maar niet bij het etentje. Dat is de heftig voor mij.
Heb jij dit ook? Dat je zulke etentjes als iets heel heftig ziet? Dan weet ik echt niet hoe me moet gedragen, tegen wie ik moet praten en waarover. Ik voel me ook vaak alleen omdat het contact zo moeilijk gaat.. en dan heb ik niet eens over de lawaai die mensen kunnen maken en waar ik moet gaan zitten... pff
Maar ik weet dus nog niet tegen wie ik het moet vertellen. Ik denk er rustig over na.
veel geluk met je sollicitatie trouwens.