Ik kan meerijden met iemand en ze vraagt me via de telefoon naar een beschrijving van mezelf, zodat we elkaar kunnen herkennen. Ik begin mezelf te omschrijven aan de hand van mijn kleding: 'Ik heb gympen aan, een spijkerbroek en een grijze jas.' Ze zegt: 'Ja maar... hoe zie jíj eruit?'
'Welke kleur haar heb je bijvoorbeeld?'
'Goudblond,' antwoord ik.
'Lang/kort?'
'1.65.'
'Nee, je haar bedoel ik!'
Verwarring alom. Ik schaam me een beetje. Zij kan erom lachen. Als ook nog blijkt dat deze vrouw vaker werkt met mensen met autisme, heb ik me binnen twee minuten verraden.
Ik denk dat ik precies hetzelfde zou antwoorden als jij aan de telefoon!
BeantwoordenVerwijderenMisschien ligt het aan mij, hoor, maar ik vond haar vraag ook niet helemaal duidelijk.
BeantwoordenVerwijderenToen ik nogal aandringend, om een verwijzing vroeg, riep mijn huisarts: jij autist ? (na 2 decennia!) maar natuurlijk!
BeantwoordenVerwijderenDus ach, 2 minuten, 2 jaar; ik ben twee keer zo oud als jij en nu pas formeel als autistisch herkent :)
Ik ben niet erg geinteresseerd in algemene autisme-beschrijvingen, meer in persoonlijke ervaringen. Liefst van een beetje intelligente, leuke mensen. Daarom kwam ik hier.
Ik zag dat je een aantal (biografische?) boeken gelezen had. Kun je er één of meer aanraden ?
(nb ohja: misschien ben je beter in jeopardy ?)