In Niet ongevoelig schrijft Henny Struik vanuit haar eigen ervaring en die van 60 andere vrouwen met autisme over een vergeten groep: vrouwen met een autismespectrumstoornis. Ze heeft daarbij grootse doelen, die zeker niet onrealistisch bleken en die zelfs al gedeeltelijk bereikt zijn. Struik kreeg haar diagnose, nadat haar dochter gediagnosticeerd werd met autisme. Op internet vond ze veel herkenning. Datzelfde internet hielp haar bij het blootleggen van de ervaringen van vrouwen met autisme. Ze stelde een vragenlijst op, die ze via oproepen op internet verspreidde. Op deze vragenlijst en aanvullende vragen zijn de ervaringen en de opbouw van het boek gebaseerd.
Als één van de vrouwen die meegewerkt heeft aan het invullen van de vragenlijsten voor de schrijfster, ben ik misschien bevooroordeeld om mijn mening te geven over het boek. Het boek is voor mij namelijk een feest der herkenning. Voor andere lezers, en dan bedoel ik met name lezers zonder autisme, kan het boek overkomen als ‘een ervaring’ en niet meer dan dat. Door de beschrijving van verschillende theorieën en het gebruik van de ervaringen van 60 andere vrouwen, wordt deze mening al iets ingeperkt. Dit is dan ook een goede keuze geweest. Struik zet de theorieën rondom autisme in om iets te zeggen over de ervaringen van vrouwen met autisme. Daardoor komen deze droge theorieën tot leven.
Een doel dat Henny Struik misschien niet had voorzien toen ze dit boek schreef, hoor ik wel van alle kanten terug. Dit boek is namelijk zeer geschikt voor vrouwen met autisme om aan hun omgeving (inclusief hulpverleners) uit te leggen wat hun stoornis inhoudt en wat het voor hun betekent. Door de gedetailleerde beschrijvingen van bepaalde situaties, kan een omschrijving gevonden worden voor een fenomeen dat daarvoor niet begrepen werd door de omgeving.
Het is inmiddels duidelijk dat Niet ongevoelig tot steun kan zijn voor vrouwen met autisme. Of het boek ook voor andere groepen tot de verbeelding zal spreken, moet denk ik nog blijken. Wat mij betreft is Niet ongevoelig een aanwinst voor de boeken over autisme bij vrouwen en zal het een inspiratie vormen voor boeken die nog komen gaan.
:-)
BeantwoordenVerwijderen